P.F. pakt Pam’s Parkerprijs

De uitreiking van de Max Pam Award bij HP/De Tijd werd in een multifunctioneel kader geplaatst. Ook een manier om een weekblad winstgevend te houden.

Gepubliceerd op: 14/01 | 2004 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Jan Zandbergen

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Een literaire prijs in het leven roepen is één ding - je hebt pas eer van je werk als de gelauwerde auteur daadwerkelijk in zijn auto stapt om het ding op te halen, terwijl anderzijds het publiek zich massaal bij de boekwinkel dient te melden teneinde het jouws inziens beste boek van 2003 aan te schaffen. Max Pam, de bedenker van de gelijknamige Award, slaagde op beide fronten. Het eenmansjurylid stelde met genoegen vast dat P.F. Thomése binnen een week na de bekendmaking dat Schaduwkind het beste boek van 2003 is, terug was op de eerste plaats van de HP/De Tijd-toptien, waar hij geduchte namen als een Bernlef en een Glastra van Loon onder zich hield. Dezelfde Max Pam (op de foto links van de winnende P.F.) greep de notering van Glastra van Loon aan om opnieuw polemisch uit te halen naar dit schrijvende SP-lid: "Dat het beste boek van 2003 op één staat, stemt tot vreugde.

Maar we moeten vaststellen dat het slechtste boek van 2003 slechts twee plaatsen lager staat." Interessant aspect was dat de prijswinnaar werd gechaperonneerd door redactrice Josje Kraamer van uitgeverij Contact, tezamen met publiciteitsagente Anne Kramer. De laatste heeft naast Contact tevens L.J. Veen in portfolio. Voor wie het interesseert: dat is het uitgeefhuis dat Glastra van Loon uitbrengt - een detail dat de spreker even was ontgaan. Pam kan gerust zijn: mevrouw Kramer bleef uiterst professioneel glimlachen.