Huwelijksdwang

Laat vader zijn zoon vrij, dan is hij hem misschien wel kwijt aan een Hollandse!

Gepubliceerd op: 08/06 | 2012 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Column

door Naema Tahir

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Het is premier Rutte ernst. Elk gedwongen huwelijk is er een te veel, zei hij eind maart na afloop van de ministerraad. Die stemde in met een wetsvoorstel dat het sluiten van huwelijken tussen minderjarigen in Nederland verbiedt, net als huwelijken tussen neef en nicht. Zulke verbintenissen komen geregeld voor onder allochtonen en zijn volgens Rutte ongewenst gezien de ‘grond­tonen’ van de Nederlandse samenleving, omdat er te vaak sprake is van dwang. Rutte prees het voorbeeld van Denemarken, waar je minstens 24 jaar moet zijn om met een buitenlander te mogen trouwen. Dat werkt daar temperend op de huwelijksdwang. Een goed idee voor Nederland, vinden de coalitiepartners. 

Het is even nobel als nodig om huwelijksdwang tegen te gaan. En het is altijd prachtig wanneer zoiets moois als het huwelijk hoog op de politieke agenda belandt. Toch zitten er wel wat haken en ogen aan. Het huwelijk is een delicate kwestie. Trouwen doe je weliswaar in het openbaar, maar de keuzes die aan een huwelijk voorafgaan of het in stand houden zijn doorgaans privézaken, gekleurd door een bepaalde cultuur. Niet voor niets bestaan er culturele verschillen in huwelijksrecht en -praktijk, die via het internationaal privaatrecht in Nederland worden ‘erkend.’