Hoe ouder, hoe beter
Het wijnetiket een van de weinig overgebleven plekjes waar het woord ‘oud’ een positieve betekenis heeft, schrijft Master of Wine Cees van Casteren.
Niemand wordt graag oud. Al heeft leeftijd zo zijn voordelen; levenservaring (ja toch?), materieel comfort en de gerustheid nooit meer een voet in een discotheek te hoeven zetten – maar toch, de nadelen wegen zwaarder. Om als 60-plusser in vorm te blijven, is zowel een dieet als de gym nodig, is mijn glazuur langzaam maar zeker aan het eroderen en ik heb meer last van jetlag dan ooit tevoren. Daarnaast is er het besef dat ik nooit meer opgeroepen zal worden voor het Nederlands Elftal.
Met uitzondering van musea, veilingen en oldtimer rally’s is het wijnetiket een van de weinig overgebleven plekjes waar het woord ‘oud’ een positieve betekenis heeft. Gevoed door de overtuiging dat oude stokken betere wijn geven, kom je daarom termen als ‘old vines’, ‘vieilles vignes’ en ‘viñas viejas’ steeds vaker als een pre tegen.
Want oude stokken zijn in. Naast de unieke stijl en kwaliteit, geven oude wijnen nog iets extra’s: ze brengen je even in contact, hoe virtueel ook, met andere tijden, tijden van je grootouders, zonder mobieltjes, internet of computers. Oude stokken vind je zowel in de Oude als Nieuwe Wereld, maar de alleroudste vooral in Australië, Chili en Bolivia (waar ik een paar maanden geleden nog stokken aantrof van ruim 200 jaar oud).
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonneeDe theorie is dat een oude wijnstok een cumulatief geheugen heeft, en daardoor niet meer druiven voortbrengt dan hij uit ervaring weet dat hij met zekerheid kan rijpen. Daardoor geven oude stokken minder en kleinere (en dus geconcentreerdere) druifjes. Waardoor rode wijn van oude stokken dieper van kleur is, rijker van smaak en fijnere tannine heeft, terwijl witte wijn meer mondgevoel, lengte en balans heeft. Daar staan echter lagere opbrengsten voor de wijnboer tegenover die daarom voor zijn ‘vieilles vignes’ een hogere prijs zal vragen. Tot voor kort waren er geen regels die voorschreven vanaf welke leeftijd stokken ‘oud’ mogen worden genoemd. Mede vanwege het feit dat hier veel oude stokken staan, is er in Zuid-Afrika een Old Vine Project opgericht dat in tegenstelling tot alle andere wijnlanden het begrip heeft gedefinieerd en een systeem heeft bedacht om de leeftijd van de wijngaard te communiceren. De grens ligt bij 35 jaar in Zuid-Afrika, een leeftijd die ook in andere landen informeel als grens wordt geaccepteerd. Waarmee het Old Vine Project in Zuid-Afrika zich onderscheidt, is een banderol waarop de gecertificeerde datum van aanplant staat van de betreffende wijngaard – mits tenminste 35 jaar oud. Eindelijk is er een manier gevonden om oude stokken in de schijnwerpers te zetten en er een hogere prijs voor te vragen. De gedachtegang: hoe ouder de wijnstok, hoe beter de wijn.
