Ode aan Duitsland
Duitsers en Nederlanders lijken meer op elkaar dan we dachten, en we zijn elkaar ook meer gaan waarderen. Duitsland blijkt tóch een heerlijk vakantieland. En de politieke thema’s die er spelen – migratie, integratie, wonen – zijn dezelfde. Wat kunnen we leren van onze oosterburen? ‘De tijd van schroom om het verleden is voorbij.’
Wij gaan altijd via de A7 naar het oosten. Winschoten, Bad Nieuweschans, en dan begint het. Dreieck Bunde, linksaf via Oldenburg en Bremen naar het heerlijke Hamburg, of via de A31 zuidwaarts, waar op twee uur rijden het Ruhrgebied ligt, een stadsjungle waar je volgens mij een leven lang in kunt verdwalen. Onderweg is er een afslag naar Bielefeld en de wijde wereld erachter.
Net zo fijn als Duitsland in rijden is het trouwens om Nederland uit te rijden, dat rijke maar ontevreden landje, voornamelijk bezig met zichzelf en andere onbelangrijkheden. Weg uit de verpletterende gewoonheid. In Duitsland zijn de afstanden groter en zijn er – ondanks de nabijheid – nog tal van streken en steden waar ik nog nooit ben geweest. Het Weserbergland, het Spreewald. Leipzig, Neurenberg, Kassel. Eens gaan kijken.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
