Jan Cremer (1940-2024), groot in kordaatheid
Schrijver en schilder Jan Cremer zag zijn leven als een zwerftocht of odyssee. Gisteren kwam daar een einde aan. Arjan Peters memoreert hem. 'In zijn kunst vond hij de vrijheid om alles naar zijn hand te zetten.'
Nog maar ruim een jaar geleden besloot ik Jan Cremer te testen. Zou zijn geheugen zo goed zijn als hij zelf altijd beweerde? Zestig jaar geleden begon hij de klassieke ‘onverbiddelijke bestseller’ en schelmenroman Ik Jan Cremer (1964) met de zin: ‘Ik werd geboren aan de vooravond van de tweede wereldoorlog.’ Gevolgd door: ‘Die nacht mistte het. Er woei een gure wind, de straten waren leeg en mijn moeder haastte zich naar het ziekenhuis, onder haar arm een bundeltje inderhaast bij elkaar geraapte kleren.’
Gezeten tegenover de schrijver-schilder in zijn Amsterdamse huis legde ik zijn debuut op tafel en vroeg: ’20 april 1940. Wat voor weer was het?’
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
