Het gele jasje als enige fashion statement
Alexandra Besuijen neemt wekelijks de wereld van mode en trends kritisch onder de loep. Deze week bespreekt ze jaaroverzichten en lijstjes.
Jaaroverzichten. Lijstjes. What’s hot and what’s not. Ins and outs voor het nieuwe jaar. Terugblikken. Nog meer lijstjes… ik weet heus wel wat er van me verwacht wordt in deze week van het jaar, maar ik krijg het maar niet op papier.
Is er niks te melden dan? Natuurlijk wel. ‘Onze jongens en meiden’ deden het goed op de Olympische Winterspelen in Zuid-Korea en zwemmer Maarten van de Weijden haalde weliswaar Dokkum niet maar wel vijf miljoen voor het KWF met zijn gezwommen Elfstedentocht.
Max Verstappen was ook lekker bezig en van Nícky Verstappen werd eindelijk de vermoedelijke moordenaar in de kraag gevat.
Er waren weer de gebruikelijke schietpartijen op scholen in Amerika, verwarde mannen op kerstmarkten en de keukentrapjes golden in goedmenskringen ook dit jaar weer als het grootste gevaar voor de mensheid.
Maar daar heb ik allemaal niks aan, want niks met mode en trends te maken.
En de Gele Hesjes dan? Nou ja, dat is in elk geval kléding. Ik zag ze wel zitten in eerste instantie. Eindelijk komt ‘het volk’ in opstand tegen de grootgraaiers en plucheplakkers. Begonnen in Frankrijk waar ze het demonstreren tot kunstvorm hebben verheven, inclusief het vernietigen van een nationaal symbool. De Bastille was op, maar het beeld van Marianne heeft het ernstig moeten ontgelden.
In Nederland werd de beweging al snel gekaapt door onaangename types die nog geen woord Nederlands correct kunnen schrijven, maar wel Nederland voor de Nederlanders eisen. Met een aantal dermate walgelijke uitspraken, dat nette mensen die ook wel eens hun stem wilden laten horen al gauw maakten dat ze wegkwamen. Enne…niet om cynisch te doen, maar als ik Mark Rutte was had ik ook zo’n trollenleger opgericht. Het gele hesje als het nieuwe bruinhemd. Zonder één gummiknuppel toch een hele beweging in de kiem gesmoord. Best knap.
Over die geverfde functionaris van die fictieve bisschop ga ik het niet eens hebben. De uitingen aan beide zijden hebben mijn toch al niet zo fleurige mensbeeld een flinke knauw gegeven. Uit stil protest heb ik dit jaar geen chocolade kruidnootjes gekocht, de bruine noch de witte. Dat zal ze leren.
Ik zou jullie zo graag blij willen meedelen wat dat roze het nieuwe zwart is, dat Uggs niet meer kunnen (dat hebben ze nooit) omdat ze zo bloedlelijk zijn en er op gruwelijke wijze schapen voor worden mishandeld, dat Texel het nieuwe Ibiza is, dat avocado’s door de mand vallen als superfood en überhaupt alle superfood ontmaskerd wordt als fake, dat modetrends nu weer eens een heel jaar meegaan in plaats van een paar weken, dat old skool mobieltjes enorm cool zijn, dat meisjes geen duckfaces meer doen op Instagram, maar gewoon eens een mooi boek lezen, dat drie keer per jaar op vakantie gaan heel erg nouveau riche is en dat thuisblijven voor je kind in plaats van het met een paar weken al naar zo’n bacillendepot te sturen helemaal zo’n gekke keus niet is. Maar ja, dan klink ik weer als een calvinistische dominee en daar heb ik juist een pesthekel aan. Bovendien zou niemand zich er iets van aantrekken en gelijk hebben ze.
Dus zeg ik gewoon dat in 2019 alles kan. Vlieg gerust drie keer de wereld over, want vulkanen zijn toch veel schadelijker (dixit Jan Roos) dus dat beetje uitstoot kan er blijkbaar ook nog wel bij. Blijf vooral mensen afrekenen op hun huidkleur, wit of zwart. Dan hebben we er elke jaar weer een traditie bij. Blijf maar dertig selfies per dag op posten (maar dan straks niet gaan janken als je rimpeltjes krijgt en niet instagrammable meer bent). Blijf mensen die zich wel/niet druk maken om het klimaat vooral gekkies dan wel fascisten noemen en serveer iedereen die niet de correcte krant leest, af als een tokkie met een drekkige onderbuik. Dat doen we al jaren zo en dat nieuwe jaar komt er toch wel. Gelukkig 2019! ???