Marshall McLuhan: wat is zijn boodschap nog waard in het internettijdperk?

Hij wordt alom geroemd als de profeet van het internet, de man die al in de jaren zestig vooruit wees naar alles wat anders zou worden. Heeft de boodschap van deze Canadese mediafilosoof ons nog iets te bieden, nu de wereld onherroepelijk digitaal is geworden?

Gepubliceerd op: 08/08 | 2013 Geplaatst in de volgende categorieën:

• Media

door Ron Kaal

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Stel je voor: een tijd van vóór smartphones. Vóór laptops. Vóór Twitter, Facebook, YouTube, en zelfs vóór het almachtige Google. Een wereld zonder webbrowsers, toen het internet aan de universiteiten toebehoorde en online gaan inloggen op een lokaal prikbord betekende."

Zo begint een artikel van Ted Greenwald over de geboorte van het tijdschrift Wired, geesteskind van Louis Rossetto en Jane Metcalfe, in 1993. Wired was geheel gewijd aan een glorieuze toekomst waarvan een totale omwenteling werd verwacht in leven en denken, met dank aan de computer en wat die allemaal mogelijk zou gaan maken. Technologie was de rock-'n-roll van de jaren negentig, zei Rossetto - en Wired de nieuwe Rolling Stone, zal hij er bij hebben gedacht. De mensheid stond op de drempel van de 21ste eeuw, waarin het nieuwe paradijs op aarde zou komen. "Een totale transformatie van de planeet zoals we die kennen is ophanden," zei Rossetto in 1996 in de Volkskrant, meegesleept op de golf van het succes. "Het gebruik van netwerken en computers beïnvloedt ieder levend wezen. De Russische Revolutie was kinderspel vergeleken met de Digitale Revolutie." Een foto uit die tijd toont het redactielokaal in San Francisco. Een industriële ruimte geschraagd door zuilen, gevuld met rijen bureaus, elk voorzien van wel twee computers, en overal fietsen geparkeerd tegen de zijkanten. Rossetto en zijn medestanders waren techno-hippies. Alcohol en tabak waren boosdoeners, verdovende sigaretjes en mineraalwater de herauten van de nieuwe tijd. De toekomst was niet alleen digitaal, maar ook gezond, vol van vegetarische beloften en milieuvriendelijke verrukkingen. Het magische jaar 2000 was niets minder dan een lichtend baken aan de horizon. Een kop in het nulnummer luidde: