Voor een dode soldaat
De partituur van het War Requiem, op dit dubbelalbum live uitgevoerd door het Radio Filharmonisch Orkest, het Reinbert de Leeuw Kamerorkest, het Nederlands Radiokoor en het Nederlands Kinderkoor, wordt onder leiding van Jaap van Zweden respectvol en met gevoel behandeld.
/Jaap van Zweden - Reinbert de Leeuw: Benjamin Britten: War Requiem
De aan naïviteit grenzende onschuld waarmee Britse jongemannen zich als vrijwilliger aanmeldden om de Duitse opmars in de Franse loopgraven te stuiten, is honderd jaar na dato bijna niet meer te bevatten. Wie werd afgekeurd, raakte in een depressie, de uitverkorenen vertrokken met een brede glimlach op het gezicht. Wilfred Owen, een dichter die de kost verdiende als privéleraar, was een van die laatsten. De glimlach op zijn ge zicht was echter al snel verdwenen: hij werd door mortiervuur de lucht in geblazen en landde tussen de resten van een mede officier. Daarna zat hij dagen vast in een oude, Duitse ondergrondse schuilplaats, waarna hij getraumatiseerd werd gerepatrieerd. Min of meer hersteld keerde Owen in 1918 terug naar het front. Twee dagen voor de wapenstilstand kreeg hij een Duitse kogel in zijn hoofd. Deze Britse tragedie, een uit bijna een miljoen, heeft Benjamin Britten met zijn War Requiem op een schrijnende manier in klanken weten te vangen. Het was het eerste werk dat te horen was in de herbouwde Coventry Cathedral, die in 1940 door de nazi's grotendeels werd verwoest. Dat Britten de oorlogspoëzie van Wilfred Owen koos als het bloedend hart van zijn requiem is niet verwonderlijk: niemand van de war poets heeft de horror van The Great War zó navrant verwoord.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap