Kroon
Met de toekenning van de hoogste militaire onderscheiding, de Militaire Willems-Orde, aan kapitein Marco Kroon, leek de Nederlandse krijgsmacht het ietwat sukkelige imago van zich af te hebben geschud.
Oorlogsverslaggever Arnold Karskens dreigt echter roet in het eten te gooien.
Eindelijk een rolmodel, een bikkel die met ware doodsverachting in Uruzgan de confrontatie met de vijand opzocht: Marco Kroon, aldus de impliciete boodschap van Defensie. Maar amper is het nieuws bekend of er is twijfel gerezen over Kroons heldendaden.
Karskens, oorlogsjournalist van naam, thans werkzaam bij De Pers, berichtte afgelopen week dat bij gevechtshandelingen waaraan Kroon deelnam mogelijk de regels van de Geneefse Conventie zijn geschonden.
Volgens Defensie vervulde Kroon een passieve taak, namelijk ‘flankbeveiliging’. Zelf repte Kroon later van het ‘leegvegen’ van de vallei, waarbij hij actief door vijandelijke linies brak. Ook is er onduidelijkheid over de verzorging van Talibangewonden en over het aantal burgerslachtoffers dat bij de acties viel.
Karskens wil opheldering. Het is echter de vraag wat daarvan de relevantie is. Oorlogen worden toch nooit helemaal ‘schoon’ of precies volgens de regels van het oorlogsrecht gevoerd? “Dat weet ik ook heus wel,” reageert Karskens. “Maar daarmee hoef je toch niet meteen alles goed te praten? Trouwens, ik vel helemaal geen oordelen, ik heb alleen enkele tegenstrijdigheden ontdekt. Laat Defensie maar duidelijkheid geven. Volgens een Afghaanse mensenrechtenorganisatie zou er een getuige zijn die repte van een executie. Volgens mij moet dat onderzocht worden, en liefst voordat ze die Willems-Orde uitreiken.”
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonneeIn Defensiekringen wordt de kans op zo’n onderzoek klein geacht. Een van Kroons voorgangers, luitenant Hendrikus Colijn, kreeg de Willems-Orde voor zijn deelname aan de Lombok-actie in 1894, waarbij hij de order gaf vrouwen en kinderen niet te sparen. Colijn zou later vijf keer minister-president van Nederland worden.