Een brief aan Osama
In ‘Incendiary’ steelt Michelle Williams de show. Jammer dat het scenario zo’n rommeltje is.
Onlangs beloofde ik iemand een foto te sturen van Michelle Williams. Ik had hoog opgegeven over haar acteerprestaties, maar mijn gesprekspartner kende Williams niet en vroeg zich af wat er dan wel zo bijzonder aan haar mocht zijn. Mijn speurtocht naar een kiekje (op internet) nam meer tijd in beslag dan ik had voorzien. Niet omdat er geen foto’s van Williams te vinden zouden zijn. Integendeel: op het terrein van (min of meer) bekende acteurs en actrices is het internet een mer à boire. De reden dat ik geen representatieve beeltenis van Michelle Williams kon vinden, is dat ze er op elke foto anders uitziet. Op het ene plaatje heeft ze blozende appelwangetjes, een volgende foto toont een strakke kaaklijn à la Victoria Beckham. Elders oogt ze als een giechelend bakvisje terwijl ze er op een volgend plaatje weer ernstig en volwassen uitziet.
Nu weet ik ook wel dat een onuitgeslapen actrice in tuinbroek er anders uitziet dan wanneer ze in galajurk gestoken een première bezoekt, maar bij Williams gaat het om méér dan zulke uiterlijke verschillen. Ter vergelijking: Anne Hathaway, haar tegenspeelster in Brokeback Mountain (ze spelen de respectievelijke echtgenotes van de hoofdpersonen) ziet er op elke foto hetzelfde uit. Neem tien foto’s van Hathaway en u ziet steeds weer dezelfde wijd opengesperde hertenogen en dezelfde wezenloze glimlach.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
