Tegen de bloosloosheid
Babyboomers hebben hun kinderen niet geleerd hoe het hoort. Daarom hebben die behoefte aan een etiquetteboek.
Waarom zeg je geen ‘eet smakelijk!’ bij het begin van de maaltijd? Waarom moet je als mindere wachten tot een meerdere zijn hand uitsteekt om kennis met je te maken? En waarom doet een heer het onderste knoopje van zijn jasje (zeg nooit colbert!) niet vast en zal hij geen ‘button-down’ onder zijn pak dragen? Allemaal een kwestie van etiquette. En etiquette, vindt Reinildis van Ditzhuyzen, is ‘geen kwestie van stijf uiterlijk vertoon, maar van innerlijke waarden en respect voor anderen’.
Etiquette is in. En de redenen daarvan liggen voor de hand. Vooral jongeren klagen dat ze van hun ouders nooit hebben geleerd ‘hoe het eigenlijk hoort’. “Ze hadden,” schrijft Van Ditzhuyzen, “hippie-ouders, of ouders die zeiden: ‘Wees jezelf.’ Maar hoe doe je dat? Deze jongeren weten niet hoe ze zich moeten gedragen op een belangrijke ontvangst van hun werk, noch hoe ze zich moeten kleden.” In een interview heeft de Duitse filosoof Peter Sloterdijk eens gewezen op het opmerkelijke gegeven dat zijn studenten steeds meer op zoek bleken naar een nieuw gevoel voor orde. Zij hadden, zei Sloterdijk, in het leven van hun ouders gezien hoe de door hen bevochten vrijheid was ontaard in vrijblijvendheid en wanorde. Van de weeromstuit werden ze tamelijk conservatief, die studenten.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap