De geur van stooflapjes
Hardblonde Russische hoeren. Roemeense zakkenrollers. En Poolse bouwvakkers.
Maar met de wijn uit het oosten wil het nog niet erg vlotten. Een aantal jaren geleden kreeg ik nog weleens wat aardige Bulgaarse cabernet sauvignons op tafel als ik aan het proeven was voor de Wijnalmanak, maar die halen de kwaliteit niet meer. In het kader van mijn schier onafgebroken zoektocht naar ‘de beste wijnen onder vijf euro’ belandde er laatst ook wat Hongaarse Eger Bikavér op de proeftafel, maar van dit ‘Stierenbloed’ ging mijn hart alleen sneller kloppen omdat ik een spurt moest maken naar de gootsteen om het zo snel mogelijk uit de mond te krijgen.
Miranda Beems laat met twee rode proeven dat het ook anders kan. Die zijn weliswaar boven de vijf euro, maar zeker die extra ‘knaak’ waard. Bij de Péter Vida Kékfrankos 2005 (€7,50), afkomstig uit de regio Szekzárd, noteerde ik: “Compact, donker, veel kruiderij, beetje à la Loire-rood, met een aantrekkelijk spoortje groen zonder onrijp te zijn.” Qua geur deed Vida mij denken aan de stooflapjes die mijn oma vroeger op haar oliestelletje had staan. Begrijpelijk ook dat Miranda er Hongaarse goulash bij adviseert. Bij de Tamas Günzer Portugieser 2007 uit Villány (€7,50) doet zij geen culinaire aanbevelingen. De wijn stelt in ieder geval niet teleur. Veel van de Portugiesers die ik proefde (hij duikt ook in Duitsland en Oostenrijk op) waren vaak weeïg, zoetig en slap. Deze trakteert daarentegen op de smaak van rijpe pruimen, laurier en heeft aangename bitters. Toch ook maar een stoofschotel bij doen die op paprika leunt.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
