Het megasucces van ‘De vliegeraar’

Miljoenen mensen hebben De vliegeraar van Khaled Hosseini gelezen, en miljoenen mensen zullen naar de gelijknamige film gaan. Waar komt dat succes vandaan?

Gepubliceerd op: 03/01 | 2008 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Ricci Scheldwacht

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Achteraf is het makkelijk praten. Nu De vliegeraar van Khaled Hosseini wereldwijd een bestseller is, kan iedereen die het boek heeft gelezen je haarfijn vertellen waarom dat terecht is. Het is een ontroerend verhaal over grote thema’s. De relatie tussen vader en zoon.Broederliefde. Vriendschap en verraad. Goed en kwaad. Schuld en boete. Het toegankelijk geschreven en meeslepende verhaal over de Afghaanse jongens Amir en Hassan, een rijke Pasjtoen en een arme Hazara, met op de achtergrond de geschiedenis van een land dat door oorlog en terreur wordt verscheurd, werd in meer dan dertig talen vertaald en voerde in vele landen de
bestellerlijsten aan. Toch was de veelbesproken roman waarmee Hosseini, zoon van een Afghaanse balling, in 2003 zijn literaire debuut maakte niet meteen een megaseller. Het duurde bijna een jaar voor het publiek het boek had ontdekt. In Nederland zijn inmiddels meer dan een miljoen exemplaren van De vliegeraar verkocht. Hosseini’s tweede roman, Duizend schitterende zonnen, die begin vorig jaar uitkwam, heeft inmiddels ook zijn weg naar het grote publiek gevonden. En dankzij de film The Kite Runner (de verfilming van De vliegeraar), die onlangs in de Verenigde Staten in roulatie ging en die vanaf 10 januari in de Nederlandse bioscopen is te zien, zal een nog breder publiek kennisnemen van Hosseini’s werk.

Het is echter te gemakkelijk om het succes louter te verklaren met de stelling dat Hosseini een goedgeschreven boek heeft afgeleverd. Datzelfde zou je bijvoorbeeld evengoed kunnen zeggen van J.K. Rowling en haar Harry Potter-boeken. Die zijn onderhoudend, toegankelijk, vaardig geschreven en behandelen de grote vragen des levens. Maar daar houdt het wel mee op.