Een tweede referendum
De volksraadpleging over de Europese Grondwet, dat was eens en nooit weer.
Toeval of niet, maar een flink deel van de oud-bewindslieden die verantwoordelijk waren voor het Haagse Joegoslavië-beleid dat zo roemloos in Srebrenica eindigde, is nu minister van Staat (Hans van den Broek, Ruud Lubbers, Hans van Mierlo, Wim Kok en sinds vorige week ook Peter Kooijmans). Het zal ook wel toeval zijn dat al deze prima donna’s zich kritisch hebben uitgelaten over het Irak-beleid van diverse regeringen-Balkenende. Wat heb je aan ministers van Staat als zij niet tot meer wijsheid zijn gekomen dan hun opvolgers? Het is het verhaal van schade en schande dat deze uitverkoren generatie eeuwig welgezind is.
Ik durf nu al te wedden dat deze eretitel aan Jozias van Aartsen voorbij zal gaan, hoewel ook hij tot nieuwe inzichten kwam. Door als VVD-aanvoerder mee te buigen met een tijdgeest die ‘meer democratie’ eiste, zorgde de oud-minister ervoor dat de Tweede Kamer instemde met een referendum over de Europese Grondwet. Op en rond de Apenrots wekt dat nog steeds afgrijzen. Heel vooruitziend koos de parlementaire pers Van Aartsen in 2003 tot ‘politicus van het jaar’, maar toen wist nog niemand dat het Nederlandse volk de Grondwet met bijna tweederde meerderheid zou afwijzen. Die schok is door de beleids-
elite nog niet verwerkt. De Haagse politiek heeft ‘trauma’s’ als Srebrenica moeiteloos overleefd, zoals een parlementair onderzoek naar Irak er op een gepast moment ook echt wel zal komen. Maar een referendum over Europa is andere koek, dat was eens en nooit weer.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
