Brussels lof
Nederlanders klagen steen en been over de moeilijke toegangsexamens voor een topbaan bij de EU. Maar de slimmeriken die deze horde hebben weten te nemen, prijzen hun gelukzalige leven in het Brusselse ambtenarenwalhalla. ‘Natuurlijk is het hartstikke moeilijk, ze willen de beste.’
‘Ik blijf hier tot mijn 65ste. Dit is het werk waar ik altijd van droomde. Zelfs als student vond ik de Europese Commissie al superinteressant; ik maakte schema’s van medebeslissingsprocedures.” Dit komt heel natuurlijk over de lippen van een Europees ambtenaar. Niet van een verstofte hobbezak of een streberig krijtstreepje, maar van een 32-jarige jongedame in een voilen topje, die je graag bouillabaisse zou laten proeven aan het visbarretje op het Sint Katelijneplein. Ware het niet dat ze op deze zondagmiddag haar kindje pap aan het voeren is terwijl manlief een verdieping lager noest aan het tikken is op zijn notebook.
Haar leven als EU-ambtenaar in Brussel bevalt Rosalinde van der Vlies (32) uitstekend. Ze begon als verantwoordelijke voor batterijen, was eventjes betrokken bij de wetgeving voor autowrakken en werkt nu alweer bij de afdeling Strategische planning en evaluatie. “Ja ja, binnen de Unie is genoeg ruimte voor mensen die geen zitvlees hebben.”
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
