Spring naar de content

De Kring: Alicia de Bielefeld, Natascha van Weezel, Chris Woerts

Na de rel in 2004 over de enorme bijverdiensten van Gijs Wanders en Annette van Trigt, stelde NOS-baas Hans Laroes een ‘schnabbelprotocol’ op.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door De Redactie

Schnabbelsport

Na de rel in 2004 over de enorme bijverdiensten van Gijs Wanders en Annette van Trigt, stelde NOS-baas Hans
Laroes
een ‘schnabbelprotocol’ op. Daardoor werd bijverdienen voor NOS-employés praktisch onmogelijk. Dat protocol gaat nu op de helling.

Volgens secretaris Thomas Bruning van de journalistenvakbond NVJ is de NOS door-geschoten. “De omroep-cao is heel duidelijk over bijverdiensten: die mogen, mits in overleg met de werkgever.”

De vorig jaar ontslagen nieuwslezer-to be Charles Groenhuijsen is er al een rechtszaak over gestart. “Het protocol is een flagrante schending van de cao,” zegt hij. “Tijdens de schnabbel-crisis heeft de NOS in blinde paniek een protocol zitten tikken, zonder te kijken of dat zo wel kon.” Overigens wordt het protocol niet door iedereen even goed nageleefd. “Ik kom in ‘het circuit’ nog steeds constant mensen van de NOS tegen. Vooral van Studio Sport.”

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Dat kan kloppen, want, zo onthult Laroes: “Sportjournalisten en -presentatoren hebben meer vrijheid dan anderen. Het risico van belangenverstrengeling is bij hen minder groot.”

Volgens Laroes zijn er naar aanleiding van de kwestie-Groenhuijsen enkele maan-den geleden al wat veranderingen in het protocol aangebracht. De NVJ stelt echter dat het héle protocol in de prullenbak moet. 

Laroes is dat niet van plan. “Blijkbaar vindt Bruning dat journalisten zich een ongeluk mogen schnabbelen.” 

Voorschot

Alicia de Bielefeld, de Amerikaanse buitenechtelijke dochter van wijlen prins Bernhard, heeft reeds een gedeelte van haar vaders erfenis ontvangen. “Ik ben er blij mee, want mijn ziekte kost veel geld.”

HP/De Tijd publiceerde onlangs het eerste interview met de aan kanker lijdende Alicia (54). Daarin meldde ze dat ze ‘vooralsnog geen dollar heeft gezien van de erfenis’. Met die uitspraak, verklaart Alicia nu, refereerde ze echter aan een artikel in een lokale krant, dat vlak na haar vaders dood op 1 december 2004 verscheen. Daarin werd beweerd dat het in Fairfax (bij San Francisco) woonachtige ‘koninklijk geheim’ miljoenen had geërfd van haar overleden vader. Alicia: “Destijds had ik inderdaad nog geen dollar ontvangen.” 

Alicia heeft, evenals haar halfzussen Beatrix, Irene, Margriet, Christina en Bernhards Franse buitenechtelijke dochter Alexia, recht op een zesde van Bernhards nalatenschap. Hoeveel ze inmiddels heeft gekregen, vindt ze een privézaak.  

Netwerkje

Bij Met het oog op morgen kan net even meer dan in andere radioprogramma’s. De ene presentator die de andere interviewt, bijvoorbeeld.

Zo kon het gebeuren dat Max van Weezel op Tweede Kerstdag aanschoof bij collega Stephan Sanders. Van Weezel had zijn dochter Natascha (20) meegebracht. Zij schreef namelijk het ‘anorexiadagboek’ Magere jaren, dat binnenkort verschijnt bij uitgeverij Archipel. Het gesprek, waaraan ook ex-wielrenster en lotgenote Leontien van Moorsel en haar eega Michael Zijlaard deelnamen, duurde ruim een half uur.

Natascha’s verhaal was zonder meer tragisch te noemen. Veel nieuwe inzichten over anorexia leverde het echter, het moet gezegd, niet op. Maar in verkooptechnische zin was het optreden in haar vaders programma natuurlijk een buitenkans.

Of vader Max (en wellicht ook Natascha’s moeder, Volkskrant-columniste Anet Bleich) ook heeft geholpen met het boek zelf, weten we niet; hij was onbereikbaar voor commentaar.

Dat Natascha hulp heeft gehad, is zeer wel denkbaar. Blijkens een tekstje over zichzelf op de website van de Universiteit van Amsterdam, waaraan ze Media & Cultuur studeert, is haar taalgevoel namelijk nog niet tot volle wasdom gekomen. “Vroeger hield ik vooral van makkelijke teencomedies. Tegwoordig hou ik meer van diepgaandere verhalen en boekvervilmingen.” 

‘Hirsi Ali is juist hartstikke links’

Op 1 september 2006 stapte Chris Rutenfrans op bij Trouw, waar hij samen met Jaffe Vink het door de redactie ‘te rechts’ bevonden katern Letter & Geest maakte. Hij verhuisde naar de Volkskrant, om daar co-samensteller te worden van de opiniepagina’s. En jawel, ook bij zijn nieuwe werkgever wordt nu geklaagd dat Rutenfrans’ pagina’s ‘te rechts’ zijn.

Philippe Remarque, voorzitter van de Volkskrant-redactieraad, bevestigt dat de raad bij de hoofdredactie aan de bel heeft getrokken. “We hebben, en de hoofdredactie was dat roerend met ons eens, gepleit voor evenwicht. Dat betekent niet té vaak bijdragen van Ayaan Hirsi Ali en Theodore Dalrymple.”

Dat zijn nou net de artikelen waar Rutenfrans, van huis uit criminoloog, verzot op is. Hij is goed bevriend met mensen als Hirsi Ali, Leon de Winter en Afshin Ellian, die hij ook in de Volkskrant alle ruimte geeft om hun ideeën over het voetlicht te brengen.

Ziet de redactieraad van de Volkskrant inderdaad een causaal verband tussen de ‘verrechtsing’ van de opiniepagina’s en de komst van Rutenfrans? Remarque, behoedzaam: “Rutenfrans is aangetrokken omdat hij a. heel goed is en b. een fantastisch netwerk in opiniërend Nederland heeft. Maar een feit is wel dat er een groot verschil is tussen de Trouw-bijlage Letter & Geest en de opiniepagina’s van de Volkskrant. Ik geloof overigens dat Chris dat ook terdege beseft.”

Rutenfrans reageert hogelijk verbaasd op het bericht dat de redactieraad het ‘evenwicht’ op ‘zijn’ pagina’s aan de orde heeft gesteld. “Ik weet van niks en ik kijk er van op. Hirsi Ali is juist hartstikke línks. Ze pleit immers voor meer overheidsingrijpen bij zaken als huiselijk geweld en vrouwenbesnijdenis. En wat er nou precies rechts is aan Dalrymple (een Britse psychiater en schrijver – red.) heeft nog nooit iemand me kunnen uitleggen.”

“Een beetje onzin,” noemt Rutenfrans de klachten van de redactieraad dan ook. “Dat evenwicht is prima.”

Wordt ongetwijfeld vervolgd. 

Absent

‘Over Frits Wester gaan we het níet hebben,” grijnsde Harmen Siezen vorige week als presentator van de Nationale Nieuwsquiz. Nadrukkelijker had hij ‘het onderwerp’ niet aan de orde kunnen stellen. 

Wester haalde twee jaar geleden alle kranten toen hij als winnaar van de editie van 2004 van vals spel werd beticht. De politiek verslaggever van het RTL Nieuws zou op de hoogte zijn geweest van minimaal twee vragen. Hoe stellig hij de fraude ook ontkende, geen mens geloofde hem.

Vorige week won PvdA-Tweede-Kamerlid Diederik Samsom de quiz voor de tweede keer op rij – hij kreeg de prijs uit-gereikt door Gerdi Verbeet. Wester was in geen velden of wegen te bekennen. Wel werden er veel lollige opmerkingen over hem gemaakt.

Waar wás Wester eigenlijk? Welaan, hij deed het verstandigste wat hij kon doen: hij zorgde dat hij het land uit was. “Wát?” schreeuwt hij een dag na de uitzending door een krakende telefoonlijn, “de Nationale Nieuwsquiz? Weet ik niks van. Ik sta nu op de ski’s. Nee, ik heb ook geen uitnodiging ontvangen. Ach, als je die prijs al eens hebt gewonnen, kun je toch best een paar jaartjes overslaan?” 

Winnaar

Een aanvaring tussen Feyenoord-directeur Chris Woerts en Paul Onkenhout, chef van desportredactie van de Volkskrant. Laatstgenoemde zette twee feitelijke onjuistheden in een column. Een rectificatie bleef echter uit.

Het gewraakte epistel stond 9 december in de krant. Aan ideeën ontbreekt het Woerts niet, schreef Onkenhout. “Zoals het inrichten van wedkantoren bij De Kuip (–) en een tv-programma in Egypte.” Om er vilein aan toe te voegen: “Dat er nooit een euro op Feyenoord kon worden gewed (–) en de Egyptische kijkcijferhit nooit is uitgezonden, heeft Feyenoord er niet van weerhouden om Woerts als topman naar voren te schuiven – als hij dat tenminste niet zelf heeft gedaan.”

Dit kwam hem op een verontwaardigd telefoontje van Woerts te staan. Wist Onkenhout dan niet dat De Kuip meerdere, nauwelijks te missen wedkantoortjes telt? En dat het tv-programma, opgehangen aan de Egyptische Feyenoorder Hossam Ghaly
(inmiddels actief voor Tottenham Hotspur), er wel degelijk gekomen is?

Volgens insiders smoorde Onkenhout een mogelijke rel in de kiem door Woerts terstond uit te nodigen voor een wiedergutmachungstosti-kaas.

De chef-sport van de Volkskrant bevestigt desgevraagd dat hij deze maand een vorkje met Woerts wil prikken. “Een rectificatie? Daar is het te klein voor.” Veel reden om boos te zijn, heeft de Feyenoord-directeur niet, vindt Onkenhout. “Ik heb hem zaterdag in mijn column een van de winnaars van 2006 genoemd.”  

Inschrijven nieuwsbrief

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word abonnee, al vanaf €5 per maand.