Brieven
De redactie verwelkomt ingezonden brieven van maximaal 150 woorden, maar behoudt zich het recht voor deze te redigeren. Vermeld altijd uw adres, ook wanneer u e-mailt.
Harry Mulisch
Hoe kreeg premier Balkenende het in zijn hoofd om Harry Mulisch aan te sporen tot politiek engagement? Onlangs getuigde de schrijver in een interview nog van zijn onverminderde idolatrie voor Fidel Castro. In zijn boek Het woord bij de daad – getuigenis van de revolutie op Cuba vindt hij niet genoeg superlatieven om Castro de hemel in te prijzen: “Iemand die boven iedereen uitstak, door zijn motieven, zijn eerlijkheid, zijn intelligentie, leiderskwaliteiten, gevoel voor humor,” et cetera. (pag. 129).
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonneeToen Stephan Sanders, columnist bij Vrij Nederland, Mulisch jaren geleden verweet geen oog te (willen) hebben voor de schrijvers die in Cuba in de gevangenis zitten, zei Mulisch tegen zijn uitgever: “Hij eruit of ik.” Laten we dankbaar zijn voor de politieke stilte van Harry Mulisch. Dat Dirk-Jan van Baar iemand met die overtuiging (HP/De Tijd, 1 december) nog altijd tot de grote Europese geesten rekent, was wel even schrikken.
Mevr. D. Vroege, Gieterveen
Het limousine-gevoel
Het Citroën-gevoel deel ik met Eric Bruinsma en vele andere trotse bezitters van de nieuwe C6 (HP/De Tijd, 24 november). Overigens blijk ik de nummer vier in rij te zijn met kenteken 81-SN-NX. Over het comfort en de stilte niets dan lof. Mijn schoonzoon zei: “Dit is de eerste keer dat ik in een auto mijn horloge hoor tikken.”
De C6 overtreft al zijn voorgangers. Ook na een rit van zes uur stap je er net zo fit weer uit als je er bij aanvang van de reis in stapt. Er is wel een kanttekening. De chauffeursstoel leidt tot rugklachten bij mensen met een bovengemiddelde lengte. Hoewel mijn lengte wel meevalt (1,87 m) moet ik mijn stoel in de hoogste stand en helemaal naar achteren zetten om mijn rechter bovenbeen voldoende steun te geven en rugklachten te voorkomen. Er is dan geen ruimte meer voor een vierde passagier. Helaas is hier geen rekening mee gehouden. Bij navraag blijkt dat Citroën hier niets aan kan doen.
Dit nadeel neem ik echter graag voor lief. Ooit begonnen in een DS en verder gegaan in al zijn beroemde opvolgers, zal ik wel tot het einde toe in Citroën-limousines blijven rijden.
Hent J. de Muinck, Leersum
Het limousine-gevoel (2)
Ere wie ere toekomt, riepen wij bij het lezen van het artikel over de Citroën C6. Daar staat dat ene Eric Bruinsma de derde C6-bezitter werd na Laurens Jan Brinkhorst en Maxime Verhagen. Volgens het blad I-Cone van Citroën Nederland (najaar 2005) was echter de rocker Jan Smeets (Mister Pinkpop) de eerste.
Wij waren het eerste autobedrijf dat deze prachtige limousine mocht verkopen; we deden de bestelling al in juli 2005 en leverden af op 24 maart 2006. Ere wie ere toekomt.
Léon Grooten, Autobedrijf Nizet Sittard bv, Sittard
PvdA
Dirk-Jan van Baar maakt een stevige misstap met zijn opmerking dat de PvdA elk recht van spreken verloren heeft met het verlies van negen zetels in de verkiezingen(HP/De Tijd, 1 december). Daarmee veronachtzaamt hij de stem van zo’n twee miljoen kiezers. Het huidige kabinet verliest tevens een aanzienlijk aantal zetels. Is dat kabinet nu ook zijn recht van spreken kwijt, beste Dirk-Jan? Lijkt me niet. De tweede partij van Nederland heeft het volste recht op haar recht van spreken, lijkt mij zo. Dus de volgende keer, beste Dirk-Jan, iets zorgvuldiger omgaan met een van de grondrechten in onze samenleving: het recht van spreken!
Frank Kerentjes, Oss
Islam
Jan Beerenhout doorbreekt in zijn ingezonden brief het politiek correcte stilzwijgen van onze intelligentsia en wetenschappelijke onderzoekers over de stellingen van Michiel Hegener (HP/De Tijd, 24 november). Maar hoe?
Hij stelt dat de cijfers over de aanhang voor de islam betwistbaar zijn. Eerlijk gezegd is dat irrelevant. Het gaat erom hoe de toekomst eruitziet op basis van realistische demografische prognoses, en die wijzen maar in één richting: rond het midden van deze eeuw is Europa islamitisch. De vraag is alleen: wélke islam zal het zijn? Die van Jan Beerenhout of die van Samir Azzouz? We moeten hopen die van Beerenhout, maar we moeten vrezen die van Samir Azzouz.
Johan Verstraten, Leidschendam