Ongebroken voorwaarts
Zelf films maken hoeft hij niet meer zo nodig. Dat laat hij over aan de leerlingen op zijn Film Academie in Paramaribo. Terug in Suriname maakt cineast Pim de la Parra de balans op.
Plots begint het hard te regenen, zo hard als het alleen in de tropen kan regenen. Vanaf het balkon op de bovenverdieping kijkt Pim de la Parra bezorgd naar het dak van zijn huis. Hoe vaak al hebben ze hem niet gezegd dat hij dit grote, maar afgeleefde huis aan de rand van het centrum van Paramaribo beter kan verruilen voor iets kleiners en comfortabelers? Maar geen haar op zijn hoofd die daaraan denkt. Het is het huis dat zijn ouders kochten na hun huwelijk en waarin hij werd geboren. Het huis ook waarin zijn moeder, Mavis Spong, stierf, toen Pim nog maar zeven jaar oud was en waar hij zijn vader – ‘de grote baby’, zoals hij hem liefdevol noemde – tot diens dood heeft verzorgd.
“Ik leef op de restanten van wat mijn vader heeft opgebouwd, maar ik voel me hier beschermd en goed,” zegt De la Parra (66). Energiek beent hij door het huis, wijzend op foto’s van zijn dochters Bodil, actrice en toneelschrijfster te Amsterdam, en Nina, die een toneelopleiding volgt in Engeland. Veel foto’s ook van zijn overleden zoon Pimm Jal en kijk, daar een van hemzelf, als kersverse, jonge miljonair. “Wat een arrogante kop, hè,” lacht hij, en raast verder door het huis, dat van de kelder tot de nok is gevuld met herinneringen. Overal keurige stapels tijdschriften en boeken die een voorkeur verraden voor esotherische werken, met titels als Krishnamurti en het Grote Misverstand, Het oog slaapt nooit, de kern van Zen en Het handboek voor boeddhistische meditatie.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
