Het nut van de Benelux

Heeft ons samenwerkingsverband met België en Luxemburg nog enige bestaansgrond?

Gepubliceerd op: 31/03 | 2006 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Dirk-Jan van Baar

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Toen ik op school zat, leerden we dat Nederland niet alleen lid was van de NAVO, de EEG en de VN, maar ook van de Benelux. Het samenwerkingsverband met België en Luxemburg speelde in de begindagen van de Europese integratie een voortrekkersrol, en ook vandaag nog worden de Lage Landen door de buitenwereld vaak als ‘Benelux’ aangeduid. Toch is er geen Nederlander die denkt dat we met Luxemburg iets gemeenschappelijks hebben, behalve de nationale driekleur. Met zes miljoen Vlamingen hebben we de taal gemeen, en daar zit meteen een levensgroot probleem, want België telt ook vier miljoen Franstaligen. Tegenover tweeëntwintig miljoen Nederlandstaligen raken die wel erg in de knel, zeker omdat de tijd dat ook bij ons de betere kringen Frans spraken allang voorbij is. Je maintiendrai zou tevens een lijfspreuk voor de Benelux kunnen zijn, maar om de historische ironie daarvan in te zien, moet iedereen eerst op inburgeringscursus.

Tussen 1815 en 1830 heeft er even een Verenigd Koninkrijk der Nederlanden bestaan, een creatie van de grote Europese mogendheden als tegenwicht tegen Frankrijk. Alleen Koning Willem I was er enthousiast over, en een opera in Brussel – die vooraanstaande Walen tot de Belgische opstand verleidde – maakte er een snel einde aan. Van de high culture moeten we het niet hebben, die schept juist meer onderscheid en onenigheid. Voor de constructie van een gemeenschappelijke identiteit der Lage Landen biedt de low culture betere perspectieven. Bij Euro 2000 bleken de Nederlandse en de Belgische voetbalbond te kunnen samenwerken, en ik zie wel wat in een Benelux-competitie. Daar wordt het voetbal in drie landen beter van, al was het maar omdat er meer televisiegelden worden gegenereerd en RTL eindelijk de kans krijgt om ook in Luxemburg een eigen club op poten te zetten.