Spring naar de content

De zeven hoofdzonden

Ook in deze ontkerkelijkte tijden spreekt het aloude begrip zonde nog steeds tot onze verbeelding. Beatrijs Ritsema ontleedt de ergste ondeugden van vroeger en nu. Van hoogmoed en wellust tot overspel en hypocrisie.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Beatrijs Ritsema

In tegenstelling tot de tien geboden komen de zeven hoofdzonden niet voor in de bijbel. In de vierde eeuw na Christus circuleerden verschillende lijstjes met menselijke tekortkomingen, over de merites waarvan moraaltheologen en kerkelijke gezagsdragers met elkaar discussieerden, tot in de zesde eeuw paus Gregorius de Grote de definitieve lijst samenstelde. Hij formuleerde het beroemde rijtje van zeven, met hoogmoed als de zwaarste zonde bovenaan en, in aflopende mate van ergheid, luiheid op de laatste plaats (zie kader op pagina 54). 

De reeks spreekt tot op de dag van vandaag sterk tot de verbeelding. Niet alleen biedt het lijstje houvast aan de gelovige die op het rechte pad wil blijven, door de eeuwen heen hebben tal van schrijvers, dichters, schilders en, meer recent, filmers en tv-scenarioschrijvers zich door deze zonden laten inspireren. Binnen de morele omlijsting van ‘Let op: dit is zondig!’ kan de kunstenaar of schrijver naar hartelust zijn gang gaan, en hetzelfde geldt voor de lezer of kijker die zich voor z’n toekomstige zielenheil op de hoogte wil stellen van de ins en outs van de zondigheid. Bovendien nodigt het lijstje uit tot zelfreflectie over wat je favoriete zonde is, althans aan welke zonde je het snelst ten prooi valt.

Paywall

Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.

Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.

Kies een lidmaatschap

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word abonnee, al vanaf €5 per maand.