Brieven (12, 2006)
De redactie verwelkomt ingezonden brieven, maar behoudt zich het recht voor deze te redigeren. Vermeld altijd uw adres, ook wanneer u e-mailt.
Links
Wat kan links vandaag de dag nog doen (‘De lege gereedschapskist van Links, HP/De Tijd, 17 maart)? Ervoor zorgen dat we niet terechtkomen in een wereld waarin je in iedere medemens alleen nog maar een rivaal kunt zien. In mensen uit andere landen, je collega’s, je buren, je familie, zelfs in je partner en je kinderen. Links moet zich inspannen om te voorkomen dat er in het leven nog maar één maatstaf overblijft: die van het geld. Ik ben niet zo naïef te denken dat geld onschadelijk gemaakt moet of kan worden – niets tegen een gematigde vorm van markt (die bestaat overigens al zolang er mensen zijn; daar is niets rechts aan) – maar elke vorm van matiging laten varen en maar kijken wie er uit de vechtende kluwen als overwinnaar naar voren komt, gaat veel te ver. Ongebreidelde marktwerking kan alleen maar eindigen in moord en doodslag. Dat Bart de Koning zo naïef is te denken dat de economie géén zero sum game is, dat er alleen maar winnaars zijn in de vrijemarkteconomie, geeft te denken. The winner takes it all.
Abboneer op een lidmaadschap
Flinke korting op een digitaal jaarabonnement
Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)
Word abonneeEllen Verhaar, Leeuwarden
Pikorde (1)
Diep door mijn neus inademen en weer rustig uitademen, zes keer herhalen en dan gaat het wel weer even. Met een heel ranzige smaak in mijn mond HP/De Tijd van 10 maart dichtgeslagen. Na het lezen van ‘De literaire pikorde 2006’ voelde ik m’n maagzuur omhoogkomen, gadverdamme. Met grote tegenzin citeer ik: ‘het veenlijk Karel Glastra van Loon’, ‘bazin van een belangrijk vrouwtjesfonds’, ‘literaire droge vagina’s’, enzovoorts. Om te voorkomen dat ik de boekenspecial onderkots, zal ik het hierbij laten. Al jaren erger ik me aan deze terugkerende ellende van gemankeerde en gefrustreerde stukjesschrijvers die in dit sensatieblaadje pagina’s mogen vullen met hun wansmaak, nauw verholen jaloezie en seksisme. Gadverdamme!!!!!
Marleen Pelle, boekverkoper te Arnhem
Pikorde (2)
Hartelijk dank voor uw geestige boekenspecial van 10 maart. Genoten van uw ‘Tien geboden voor schrijvers’ en ‘De pikorde’. Wat een kinnesinne onderling! Het zal wel nooit veranderen.
M. Knol, Rotterdam
Hans Crombag
Wat bezielt de gezaghebbende emeritus hoogleraar Hans Crombag om zich al jaren belangeloos sterk te maken voor mensen die door de rechter zijn veroordeeld voor strafbare feiten (HP/De Tijd, 10 maart)? Wat bezielt HP/De Tijd om onder andere de Deventer moordzaak zo uitgebreid te volgen en te volharden nadat alle gerechtelijke mogelijkheden zijn doorlopen?
Het antwoord is simpel: beiden willen niet dat onschuldige burgers worden vastgezet en komen daarom steeds met nieuwe feiten in de Deventer moordzaak en andere, minder bekende zaken, waardoor twijfel ontstaat over de uitspraak van de rechter. Lovenswaardig en zeer noodzakelijk. Crombag riep al jaren geleden: wie controleert de rechters? Juist, niemand. Rechters laten zich vooral leiden door hun persoonlijke mening, zoals iedere burger. Feiten komen op de tweede plaats.
Rechters zijn niet anders dan gewone burgers, op één punt na. De meeste rechters gedragen zich alsof ze God zijn. Maar de enkele bekende gerechtelijke dwalingen hebben laten zien dat rechters ook mensen zijn die fouten maken, net als medisch specialisten. Specialisten geven dit toe, rechters nog niet. Jammer voor onschuldig veroordeelden dat er in ons land maar één Crombag en één HP/De Tijd is.
Wim Orbons, Brunssum
Witte spelling
Heeft men bij de witte spelling – een zeer loflijk streven! – ook gedacht aan het volgende? Fluitenkruid met een n, zielenpoot met een n. Waanzin. En nu is er weer een hoop veranderd: ‘vereenvoudigd’ noemt men dat. Paardebloem wordt nu toch paardenbloem, enz. De mensen die die nieuwe spelling uitgewerkt hebben, zijn uitgegaan van het verkeerde standpunt. De tussen-e in veel woorden (kattekwaad, pannekoek, paardestaart) was oorspronkelijk spreektaal: bij het uitspreken van pankoek, katkwaad, paardstaart, zielpoot glipt vanzelf een e ertussen. Die tussen-e heeft niets te maken met meervoud. Woorden die vanzelf lopen, zoals vissoep, fietsbel, of wasmand, hebben ze links laten liggen. Terwijl die woorden bewijzen dat de tussen-e niet hoort, dus de tussen-n al helemaal niet. Je zegt ook geen bloemenkool of grassensprietjes of kinderenfietsje…
Ina Mijling, Utrecht