Visitekaartje van de uitgever

Al geruime tijd hebben literaire tijdschriften de neiging ter ziele te gaan. Waarom probeert Prometheus het dan toch weer met Kinbote?

Gepubliceerd op: 17/06 | 2005 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Ron Kaal

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

In 1974, bij het verschijnen van het tweehonderdste nummer van Tirade, schreef Geert van Oorschot, uitgever en toen enig redacteur van het literaire tijdschrift: “Tirade is nooit het geluk te beurt gevallen redacteuren te hebben, die het blad een duidelijk eigen gezicht geven, die de literatuur kritisch benaderden of begeleidden, die een team vormden dat zich afzette tegen of onderscheidde van andere teams.” Somber vroeg hij zich af of hij het blad niet beter kon opheffen: “Is Tirade een bijzonder, een ‘uitstekend’ blad? Nee, dat is het niet. Ik weet niet of er veel lezers zijn die reikhalzend en met ongeduld naar een volgend nummer uitzien. Tirade is een áardig, leesbaar blad. En zo af en toe heeft het een volwaardig excellent nummer. Maar is dat voldoende om een blad te continueren?”

Dertig jaar later bestaat het blad nog steeds, al is het de vraag of dat dankzij of ondanks de inhoud is. De vraag naar de zin van het literaire tijdschrift, of de wenselijkheid van een nieuw literair tijdschrift, houdt redacties sinds jaar en dag bezig. In 1963 schreef de vernieuwde redactie van Gard Sivik in het restylede nummer: “De malaise waarin ‘the little magazines’ in dit taalgebied sinds jaar en dag verkeren, is, behalve aan hun zelden onverwachte inhoud en hun passieve redakties, vooral te danken aan hun moedeloze uitvoering.”