Nieuwe zakken

In Frankrijk hebben de wijnboeren lang gedacht dat zij als enigen wijn konden maken en dientengevolge ook verkopen.

Gepubliceerd op: 17/06 | 2005 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Harold Hamersma

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Maar met de opkomst van de Nieuwe-Wereldwijnlanden zijn die bordjes verhangen. Momenteel zucht de wijnindustrie onder het juk van miljoenen liters onverkoopbare wijn. Belangrijkste redenen: investeringsachterstand, verwaarloosde marketing en vooral wijn blijven maken die de wijndrinker niet (meer) wil hebben. Vanzelfsprekend schreeuwen de Franse wijnboeren moord en brand. Er zijn de traditionele wegblokkades, pesterijen van buitenlandse wijnbedrijven, en natuurlijk wordt de hand opgehouden bij de regering. En terwijl de kelders overvol raken, lekt het exportmarktaandeel van Franse wijn met containers tegelijk weg. In Amerika moet Frankrijk nu genoegen nemen met een derde plek, achter Italië en Australië. In Engeland is het van de troon gestoten ten faveure van de Ozzies. En ook in Nederland gaat het bergafwaarts. Tot twee jaar geleden stond het marktaandeel ruim boven de 50 procent, nu op 47 procent. En het is nog niet voorbij. In Engeland wordt al meer Nieuwe-Wereldwijn gedronken dan Oude. En de voorspellingen zijn dat dat binnen vijf jaar hier ook zo is.

Bordeaux heeft het momenteel ’t zwaarst te verduren. De ‘grand vin de Bordeaux’-reputatie dankt het aan slechts 250 wereldberoemde châteaux. Er zijn daar echter meer dan 12.000 wijndomeinen. Bij veel wordt van cabernet sauvignon-, cabernet franc- en merlot-druiven vaak vieze, zure en vooral te dure wijn gemaakt, terwijl er in de Nieuwe Wereld heel lekkere, ‘fruitige’ en voordelige wijnen van worden geproduceerd. En die combinatie valt juist wel in de smaak bij de moderne consument. ‘Meanwhile in Bordeaux’ wordt dit jaar voor het eerst 1,5 miljoen hectoliter AC bordeaux doorgedraaid. Een bedrijf als Vincent Lataste probeert het tij nog wel te keren met ‘op fruit’ gemaakt wit, rosé en rood, en door te breken met de visuele en linguïstische tradities. De flessen zijn ‘on-bordeaux’ en de etiketten praten Engels… Maar na proeven blijkt het toch de welbekende ‘oude wijn in nieuwe zakken’.