Het valse vluchtelingensentiment
Hoe waarheidsgetrouw zijn de VARA-filmpjes over de 26.000 uitgeprocedeerde asielzoekers? Brengen ze schrijnend sociaal onrecht in beeld, of is het barmhartigheidspornografie? ‘Er zijn altijd wel mensen die niet helemaal de waarheid spreken.’ HP/De Tijd onderzocht vier gevallen.
Dagelijks vertoont de VARA onder de noemer 26.000 gezichten korte filmpjes over het leed van brave asielzoekers. Zij wachten volgens de filmpjes al meer dan vijf jaar op ‘erkenning’ en dreigen nu alsnog te worden uitgezet. De gesluierde kapster ‘Razie’ bijvoorbeeld, die terug moet naar Iran, waar ze gevaar loopt ‘te worden opgepakt en gestenigd, omdat ze haar man heeft verlaten’. Of de familie K. uit Oezbekistan, die we zien op het bevrijdingsfeest van 5 mei. Hartverscheurend drama. Allemaal het gevolg van, zo lezen wij op de website van 26.000 gezichten, een ‘inhumaan’, ‘onzorgvuldig’ en ‘onrechtvaardig’ beleid.
Maar let wel, de filmpjes vormen geen ‘politieke actie’. “Het enige dat wij doen is deze mensen een gezicht geven,” zegt René Mendel, de producent, in zijn kantoortje aan een Amsterdamse gracht. “Zodat ze niet anoniem vertrekken. Zodat voorkomen is dat we ‘het niet hebben geweten’.” De vergelijking met de Tweede Wereldoorlog is nooit ver weg als het om asielzoekers gaat.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap
