Spring naar de content

Brieven

De redactie verwelkomt ingezonden brieven, maar behoudt zich het recht voor deze  te redigeren. Vermeld altijd uw adres, ook wanneer u e-mailt.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door De Redactie

Hans van Baalen

In het artikel ‘Kwelgeest’ (HP/De Tijd, 31 december) maakt uw verslaggever zich schuldig aan het bedrijven van feitelijk onjuiste journalistiek. De toenmalige onderzoekscommissie Polak/Kosto/Vis heeft in haar eindverslag geconcludeerd dat er ‘ten aanzien van het schrijven en het verzenden van Van Baalens brief aan Glimmerveen twijfel is bijven bestaan’. Ook is het niet zo dat mijn getuigenis de commissie destijds niet kon overtuigen, daar deze naadloos aansloot op het werk van het Gerechtelijk Laboratorium, waarin op wetenschappelijke wijze werd vastgesteld dat de betwiste brief daadwerkelijk door de heer Van Baalen is geschreven.

Abboneer op een lidmaadschap

Flinke korting op een digitaal jaarabonnement

Sluit nu voordelig een abonnement af en maak kennis met de journalistieke kracht van HP/De Tijd. (Op elk moment opzegbaar.)

Word abonnee

Wat mij met name dwarszit, is dat er destijds door de Commissie geen hoor en wederhoor is toegepast, waardoor de Commissie zich de kans heeft laten ontglippen sluitend bewijs (ook wat betreft de aangetroffen handtekening) in deze zaak te leveren. Tot slot is het zo dat ik uw verslaggever heb gemeld dat Van Baalen zijn brief aan Glimmerveen destijds in mijn gezelschap heeft voltooid en ondertekend. Met de feitelijke ‘conceptie’ van die brief heb ik niets van doen gehad.

A. Doorgeest, Rotterdam

Landmacht

Wat schattig, zo’n bevelhebber der landstrijdkrachten Marcel Urlings (HP/De Tijd, 31 december). Dat hij denkt met een stuk van die landmacht Rotterdam te kunnen beveiligen. Hoe dan? Want een aanval op Rotterdam kan weleens op de volgende manier verlopen. 

In Zuid-Afrika ontvangt een oud-commando-officier een gecodeerde e-mail uit, zeg, Singapore. Hij leest het bericht en ziet een eurobedrag van zeven cijfers. Een half uurtje snuffelt hij in zijn kaartenbak en verstuurt dertig, ook al gecodeerde e-mails, met vijfcijferige eurobedragen. Op dag 1 vertrekken dertig mannen uit Engeland, Zuid-Afrika, Zimbabwe, de Verenigde Staten, Rusland, naar een West-Europese luchthaven. Ze boeken ergens een hotel. Allemaal apart. In Zuidoost-Europa worden zendingen gereedgemaakt die ongezien langs douaneposten moeten. Anti-tankwapens, halfautomatische schietwapens, handgranaten.
Op dag 7 ontmoeten ze elkaar in een door een Nederlander gehuurd zaaltje in een groot motel, met een grote parkeerplaats. Ze laten hun auto’s open. Uit busjes worden voor iedere specialist zijn wapens in zijn auto gelegd. Binnen krijgen de mannen elk een kaart van Zuid-Holland, met daarop een getekende vierhoek. Van die vierhoek krijgen ze een stafkaart met aanwijzingen. Ze gaan op pad, steeds twee in een auto. Naar het Rijnmondgebied.

Tegen 17.00 uur betreden vier mannen met een schietwapen wat viaducten bij Vlaardingen, Ridderkerk en Hoogvliet. Om 17.00 uur beginnen ze te schieten op het verkeer dat hun tegemoet komt. Als de ene rijrichting stilligt, lopen ze naar de andere. Dito. Rotterdam is ingesloten, de hulpdiensten incluis. Om 17.05 vuurt een man een anti-tankwapen af op de achtkant van een in de tweede Petroleumhaven gemeerde chemicaliëntanker. Een binnenvaarttanker krijgt ook een salvo. Op de vrachtautoparkeerplaatsen bij poort 5 van Shell en die achter McDonald’s te Spijkenisse schieten intussen twee mannen met een geluidgedempt pistool gaten in dieseltanks van vracht-
auto’s. Ze gooien in een dieselolieplas tussen de auto’s uit een flesje wat benzine en houden er, sprongklaar, een lucifer bij. Bij Shell worden om 17.15 uur twee pantservuisten afgevuurd, op een olietank en een destillatiekolom. Een handgranaat landt voor de portiersloge. 

Vanaf 17.20 uur klinken in het Botlekgebied explosies. Een chloortank, nog een olietank, vijf goederenlocomotieven, nog wat opslag- en verwerkingsinstallaties. Om 17.25 uur klinken de eerste explosies in het Europoortgebied. Op de Maasvlakte branden om 17.30 uur drie olietanks, om 17.35 uur krijgt een uitvarend schip een dreun te verduren. Om 17.45 uur wordt de elektriciteitscentrale op een zwakke plek geraakt, om 17.50 uur de mammoet-ertstanker in de Mississippihaven, jammer voor het Roergebied.  Om 17.55 uur de enorme gashouder van de Gasunie.
Om 18.00 uur zijn de huurlingen allemaal op weg naar hun hotel. In Zuid-Afrika begint om 22.00 uur de eerstgenoemde man cheques uit te schrijven. Op dag 8 zijn alle Dogs of War weer thuis.

 Jan Stoof, Geervliet

Strijdliederen

Wat een losersbende, die organisatoren van de Workshop ‘Strijdliederen zingen en schrijven’ (HP/De Tijd, 3 december). Folkgroep ‘fucktroep’ Tilia heeft er echt helemaal niets van begrepen. Een bewerking van Manuela van Jacques Herb? Het is een aardig nummer, maar je mag van een ‘protestzanger’ toch wel enige creativiteit verwachten? Protesteren tegen van alles en nog wat en ze kunnen zelf niet eens een behoorlijk nummer schrijven.

Nu kan ik er eigenlijk niet echt over oordelen, maar als ik dan verder in het artikel een parodie lees met de titel ‘Het is moeilijk in leven te blijven’, zakt echt mijn broek af. Terecht dat die zaal leeg was en dat ze verbannen zijn naar de kelder. Met de uitspraak van Jan Bob ‘een valse gitaar is een vorm van geestelijke mishandeling’ ben ik het volkomen eens. Slechte muziek op een gestemde gitaar is echter een nog grotere vorm van mishandeling. Billy Bragg of Bob Dylan, dat zijn pas protestzangers, hoewel de laatstgenoemde het altijd ontkend heeft. Laat ze alstublieft zelf een workshop volgen!              

Bennie van Geenen, Leiden

Flirten met Allah

U doet er zeer goed aan om eindelijk eens het abjecte gedrag van christenen jegens de islam aan de orde te stellen: de domme en naïeve manier waarop vele kerken en kerkmensen met de islam koketteren. Zouden deze christenen de moeite nemen om de koran te lezen, dan zouden ze opmerken dat een belangrijke rode draad door dit geschrift is: de extreme afkeer van ‘genotengevers’, dus christenen die Jezus als God beschouwen en zich God als drie-enig voorstellen. Met andere woorden: de islam is fundamenteel anti-christelijk. In soera 9:5 wordt de moslims zelfs met zoveel woorden bevolen om de ‘genotengevers’ te doden – indien er niet toevallig een vredesverdrag met hen van kracht is. Nauwelijks een basis voor een vruchtbare samenwerking, dunkt mij.

Ook de regeling van de positie van christenen en joden in een islamitische samenleving zoals beschreven in de sharia geeft weinig reden tot vreugde: aanhangers van deze religies mogen weliswaar tegen betaling van een extra schatting in zo’n samenleving in leven blijven (dat geldt dan als een soort van verdrag) maar verder hebben deze ‘dhimmi’ weinig rechten: ze moeten door hun kleding als christen of jood herkenbaar zijn, hun kerken of synagogen mogen niet opvallen, nieuwe kerken en synagogen mogen niet gebouwd worden en van bekeringswerk kan geen sprake zijn. Overigens moet opgemerkt worden dat christenen en joden in vele islamitische landen nog slechter worden behandeld dan de sharia voorschrijft.

Het is mij dan ook een raadsel wat de christenen denken te winnen met hun islamofiele opstelling. Alle hoop en verwachting die in uw artikel beschreven wordt, zal ijdel blijken. Daarbij komt dat de kerken hun eigenlijke achterban van zich vervreemden. Ik heb zelf jarenlang tegen de islamofilie binnen de Nederlandse Hervormde Kerk geageerd, zonder enig succes. Het breekpunt kwam voor mij toen mijn lokale kerkeraad niet bereid bleek stappen te ondernemen tegen dr. J. Slomp, die suggereerde dat het tijd werd dat ook christenen Mohammed als profeet zouden gaan erkennen. Toen ben ik maar uit de kerk vertrokken.

Ten slotte, is dit gekoketteer met de islam in feite niet een dolkstoot in de rug van alle onderdrukte christenen in moslimlanden? Als christenen zo nodig solidair willen zijn, waarom dan niet met hun geloofsgenoten?

Dr. J.A. Schulp, Sneek

Depressies

Wat een afschuwelijk geschreven stuk over depressie (HP/De Tijd, 3 december). Het is een zeer eenzijdig, arrogant geschreven stuk van iemand die duidelijk absoluut niet weet waar hij het over heeft. Gelukkig maar voor Mark, anders had hij een ervaring beleefd die hij, net als ik, liever niet had gehad. Mensen weten heus wel dat het leven niet altijd even leuk is. Maar dat heeft niets met een depressie te maken. Bij een depressie word je namelijk van de ene op de andere dag van de aardbol geveegd.
Twee jaar heeft het bij mij geduurd, en dat ik nog leef, mag een wonder heten. Op je motorfiets door de Zeeburgertunnel terwijl je je ogen dichthoudt is niet iets wat je voor de lol doet. En een jaar aan de Zoloft, waardoor je geen orgasme meer kunt krijgen – iets wat het leven toch plezanter maakt, nietwaar – is ook niet iets waar je als gezond mens vrijwillig voor kiest. De overige bijwerkingen daargelaten.
Een depressie is eng. Je wordt bang omdat je de wereld op afstand beziet. Letterlijk. Je stapt uit je lichaam en kijkt op jezelf neer terwijl je worstelt om in leven te blijven. Je bent bezig afscheid te nemen van je partner, je huis, je familie en vrienden. Maar meer nog van jezelf. En het gaat maar door. Je kunt het proces niet meer stopzetten. Behalve als je goede hulp krijgt en, helaas, ook medicatie neemt. Pas na een half jaar, vijftien kilo lichter en mijn eigen bedrijf opgedoekt, kreeg ik door dat iets heel erg niet goed ging met mij en toen ben ik naar de huisarts gegaan. Na een zeer emotioneel gesprek verwees hij mij door naar een psychologe, mijn reddende engel. En pas na maanden, omdat ik er tegen opzag, kreeg ik een antidepressiemiddel, Zoloft. Eerlijk gezegd weet ik niet of ik zonder deze medicatie ook zo snel weer beter was geworden. Na precies twee jaar ben ik weer ‘de oude’, voor zover dat kan…
De oorzaak van de hele toestand weet ik niet. Misschien toch het feit dat ik door verkeerde voeding een vitamine-B12-tekort had in combinatie met een gebrek aan zink in mijn
systeem. Of misschien was dit alleen de druppel na het jarenlang niet uitspreken maar opkroppen van gevoelens van onvrede?
In ieder geval, voor de psychische kant van het probleem heb ik hulp gekregen van een geweldige psychologe. En voor de lichamelijke kant heb ik een aanvullend vitaminetabletje. Mijn leven staat weer op de rails. Het was een ervaring die ik liever niet had gehad.                        

Erika de Jong, Heiloo

Herstel

Het verhaal ‘Flirten met Allah’ (HP/De Tijd, 31 december) wekt de indruk dat onze  islamdeskundige Hans Jansen niet-christelijk is. Jansen is rooms-katholiek. 

Geld

Per 1 januari is de losse-nummerprijs van HP/De Tijd verhoogd van ¤3,50 naar ¤3,60. De abonnementsprijzen blijven gelijk.

Met uw donatie steunt u de onafhankelijke journalistiek van HP/De Tijd. Word donateur of word abonnee, al vanaf €5 per maand.

Onderwerpen