Moslimbroodjes aap

Verhalen over ontvoeringen, verkrachtingen en verminkingen door Marokkaanse jongeren zijn lang niet altijd waar. Vaak zijn het ‘moderne sagen’. ‘Ze vergiftigen de menselijke geest.’

Gepubliceerd op: 01/01 | 2005 Geplaatst in de volgende categorieën:

• archief

door Mark Traa

• E-mail
• Twitter
• Facebook
• LinkedIn

Al gehoord van de smiley-bende? Het zijn jongens van Marokkaanse komaf die ’s nachts een meisje aanspreken en haar voor een gruwelijke keuze stellen: een groepsverkrachting of een verminking van het gezicht. Als het meisje voor het laatste kiest, snijden de jongens haar mondhoeken open tot aan de oren, zodat een ‘glimlach’ ontstaat. Vervolgens strooien ze zout in de wond om het litteken te verergeren, en dan laten ze hun slachtoffer gaan.

Als u het verhaal kent, heeft u het waarschijnlijk vorig jaar gehoord. Toen waarschuwden jongeren elkaar voor de smiley-bende; mensen stuurden elkaar alarmerende e-mails en bespraken het verschijnsel op internetfora. In verschillende plaatsen deed de politie onderzoek.  Zonder resultaat, want de smiley-bende bestaat niet. Het is een broodje aap: een verhaal dat waar zou kunnen zijn, maar dat niet is. Vergelijk het met het vakantievierende meisje dat na een nachtje seks de met lippenstift geschreven boodschap ‘Welkom bij de aidsclub’ op de badkamerspiegel aantreft. Iedereen kent iemand die het verhaal ooit heeft gehoord, maar wie het echt gaat uitzoeken, ontdekt dat het niet op feiten is gebaseerd.