Integratie
Soms staat iemand zo te hannesen met zijn 'lahmacun', dat bakker Anadolu het voordoet, als een vader die zijn kind een boterham leert vasthouden.
In de winkelstraat waar wij veel boodschappen doen, zijn het afgelopen jaar twee Turkse winkels geopend, een supermarktje en een bakkerij-annex-snackshop. De straat doorklieft een oude arbeiderswijk maar verbindt twee duurdere buurten. Er is een Jamin, een Music Store en een Etos, maar ook een verfijnde delicatessen-annex-wijnhandel, een ouderwetse eerste-kwaliteit groentezaak en een winkel voor de betere wandelstokken en jachtstoeltjes. De tabakswinkel heeft een enorme collectie tijdschriften en wenskaarten, maar ook een humidor voor dure sigaren.
Immigranten zie je er zelden. Voor de Turken kwamen, waren er ook geen andere 'etnische' zaken in de straat, en hun entree ging dan ook niet onopgemerkt voorbij. Je zag de vaste winkelaars als het ware aan ze snuffelen, de pas vertragen, naar binnen gluren en, ook een belangrijk onderdeel van het verkenningswerk, de komende en gaande klanten monsteren. Elke Nederlander die heelhuids met volle tas naar buiten kwam, was toch weer een teken dat het waarschijnlijk inderdaad gewoon een winkel was. Sterker, dat er iets te halen viel.
Paywall
Wilt u dit artikel lezen? Word abonnee, vanaf slechts 5 euro per maand.
Lees onbeperkt premium artikelen met een digitaal abonnement.
Kies een lidmaatschap