Elke dag twintig kilo spaghetti
Foie gras werd vroeger gemaakt van de vetgemeste lever van een Toulouse-gans. Tegenwoordig kweekt men voornamelijk eenden, omdat dit goedkoper is.
Een eendenlever moet voor de beschermde titel ‘foie gras’ vetgemest worden tot minimaal 300 gram, een ganzenlever tot minimaal 400 gram. De meeste ganzenlevers bereiken een gewicht van 600 tot 800 gram.
De lever van gemeste ganzen kan zelfs een gewicht bereiken van ruim één kilo en is zandkleurig tot roze. Dat is zes tot tien keer het gewicht van de lever van een gezond dier. De lever van een niet-vetgemeste gans weegt ongeveer 100 gram en is roodbruin van kleur. Voor gebruik worden galblaas en galbuis weggesneden door de poelier of kok. Jaarlijks worden tienduizenden eenden onder dwang gevoederd voor de productie van foie gras. Twee keer per dag worden de vogels gedwongen om maïspap te slikken, die via een pneumatische pomp wordt toegediend, tot de lever ziek wordt (leversteatose of leververvetting). De vetmester pakt het dier bij de hals en duwt een lange metalen buis tot aan de slokdarm. De hoeveelheid voedsel die de eenden op die manier moeten slikken, stemt overeen met een kwart van hun lichaamsgewicht. Dat is alsof een mens van tachtig kilogram elke dag twintig kilo spaghetti onder dwang zou moeten eten. (Bron: Gaia) In de meeste Europese landen is voederen onder dwang inmiddels bij wet verboden, maar in België, Frankrijk, Spanje, Hongarije en Bulgarije mag het nog. Uit onderzoek blijkt dat de meeste mensen maar één keer per jaar ganzen- of eendenlever eten. U raadt het al: vooral bij de kerstdis. Maar zelfs als de meeste smulpapen maar één keer per jaar foie gras eten, blijft deze wrede industrie in stand.